عتبه نیوز؛ هر که به مشهدش آمده شیفته‌اش شده؛ حتی اگر مسلمان نبوده اما نخستین بار که قدم به بارگاهش گذاشته چشمش که به گنبد طلا افتاده اشک در چشمانش حلقه ‌زده و مسحور و متحیر ‌ایستاده و شکوه بارگاهش را به تماشا نشسته است.

«جویس نوفت» خبرنگار اوگاندایی یکی از آدم‌هایی است که گرچه مسلمان نیست اما نخستین بار که حرم مطهر رضوی را دیده از شدت شوق گریسته است.

جویس را در جشنواره زنان خبرنگار «خورشید» ملاقات کردیم وقتی که تازه از زیارت حرم مطهر رضوی برگشته بود و چشم‌هایش از شادی برق می‌زد.

وقتی از او پرسیدم تجربه دیدن بارگاه امام رضا(ع) برای تو چگونه بود لبخند زد و به انگلیسی جواب داد: چه شب باشکوه و خاطره‌انگیزی بود یادم نمی‌آید تاکنون از دیدن مکانی این چنین هیجان‌زده شده بود حرم امام رضا(ع) را مملو از آرامش و سکوت دیدم که این آرامش را امام رضا(ع) به سوی همه کسانی که به دیدارش رفته بودند فرستاد و ما این آرامش و اطمینان را در آغوش گرفتیم و آرام شدیم.

از جویس خواستم بگوید چه چیزی در حرم منور رضوی او را مجذوب خود کرده است که با قدری تأمل گفت: به غیر از آرامش عجیبی که بر آن فضا حاکم بود هنرهای حرم و کارهای دستی که در آنجا به چشم می‌خورد من را متحیر کرد، آن قدر شگفت‌زده و حیران بودم که از شدت خوشحالی می‌خواستم داد بزنم. وقتی وارد حرم امام رضا(ع) شدم از شدت هیجان و اعجاب آن مکان، ناخودآگاه اشک ریختم و از او تشکر کردم که من را در حرم زیبایش پذیرفته است.

خیلی جای متفاوت و اعجاب‌آوری بود و من لذت بردم که چند ساعت از یکی از شب‌های زندگی‌ام را در حرم امام رضا(ع) گذراندم و این مکان چقدر درخشش عجیبی در آن شب داشت که به شدت من را مجذوب کرد و البته دوست دارم حرم را در روز هم ببینم و بی‌پایان لذت ببرم.

این خبرنگار مسیحی اوگاندایی، مشهد را هم زیبا دیده. او در این باره گفت: من مسیحی‌ام و در کشورم کلیساهای مختلفی وجود دارد اما آن‌ها هیچ شباهتی به حرم مطهر رضوی ندارند و این حرم بسیار زیبا و فوق تصور است و شهر امام رضا(ع) هم برایم زیبا بود به خصوص معماری‌اش من را جذب کرد.

جویس که از آرامگاه فردوسی هم بازدید داشته در این باره گفت: حرم رضوی آن قدر زیبا بود که اگر در سفرم به ایران فقط همین مکان را می‌دیدم برایم کافی بود و سرشار از لذت بودم اما اماکن دیگر مثل آرامگاه فردوسی هم زیبا بود و از آنجا سوغاتی خریدم و از کنار حرم هم فرش ایرانی خریدم تا یادم بماند به ایران سفر کرده‌ام که زیبایی فرشش جهانی را مبهوت خود کرده است.

این خبرنگار اوگاندایی درباره ارزیابی‌اش از فضای رسانه‌ها در ایران گفت: اعتراف می‌کنم پیش از سفرم به ایران فکر می‌کردم ایران کشوری به شدت محدود و بسته و فاقد آزادی است و با این سفر نگاهم و فکرم درباره ایران دگرگون شد و دیدم خبرنگارهای زن ایرانی چقدر قوی و رو به جلو حرکت می‌کنند و کاملاً آزادی دارند.