عتبه‌نیوز ـ آزیتا ذکاء؛ زیارتگاه‌های بسیاری در سراسر ایران وجود دارند و از جمله جاذبه‌های مذهبی مهم این سرزمین محسوب می‌شوند. اماکن مقدسی همچون حرم مطهر امام رضا(ع) در مشهد و همچنین بارگاه منور حضرت فاطمه‌معصومه(س) در قم مهم‌ترین زیارتگاه‌های کشورمان به شمار می‌روند و برای بیشتر جهانیان شناخته شده هستند.

زیارتگاه‌های کوچکی نیز در شهرها و روستاهای مختلف کشورمان به چشم می‌خورند که زائرانی را به سوی خود می‌کشانند. آرامگاه دانیال نبی(ع) در شوش یکی از همین اماکن بوده که شهرت خاصی در استان خوزستان دارد و جلوه خاص مذهبی به این شهر داده است.

عتبه‌نیوز سعی دارد در گزارش پیش‌رو، این زیارتگاه در شهر شوش را به مخاطبان خود بشناساند که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.

تولد در بیت‌المقدس

از اسم پدر و مادر حضرت دانیال نبی(ع) نامی در دست نیست. وی از قبیله یهودا بوده و نژادش به پسر چهارم از همسر اول یعقوب نواده حضرت ابراهیم(ع) برمی‌گردد. وی در بیت‌المقدس متولد شد. نام ایشان از ترکیب دان و پسوند ال گرفته شده که به معنی «خداوند حاکم من است» می‌باشد.

اسارت به دست بابلیان

وی در سن ۱۲ سالگی به همراه گروهی از یهودیان اورشلیم توسط بخت النصر اسیر و به بابل برده شد و به خدمت پادشاه درآمد. تعبیر خواب به دانیال کمک کرد تامورد توجه دربار و مردم قرار گیرد و همه او را به عنوان مردی مقدس بشناسند و از همین جا بود که دانیال نبی پیامبری خود را اعلام و مردم را به یکتاپرستی دعوت کرد.

احترام در دربار کوروش و داریوش

سال ۵۳۹ قبل از میلاد بعد از فتح بابل به دست کورش تمام اسرای یهود آزاد شدند و به سرزمین خود مراجعه کردند. اما حضرت دانیال(ع) به همراه کورش به ایران آمد و مورد تکریم او قرار گرفت. ایشان به سبب حکمت و دانش تعبیر خواب در دربار کوروش به مقام و مرتبه والایی دست یافت. سه سال پس از فوت کوروش، مقام و منزلت دانیال نبی(ع) در دربار داریوش نیز حفظ شد و عاقبت این پیامبر بزرگ بنی‌اسرائیل در سن ۸۳ یا ۸۵ سالگی چشم از دنیا فرو بست. جسد وی مومیایی شد و در ساحل شرقی رودخانه شاوور دفن گردید.

غسل و کفن حضرت دانیال با آداب اسلام به سفارش امیرمومنان(ع)

زمانی‌که ابوموسی اشعری در سال ۶۳۸ میلادی شوش را فتح کرد، با تابوت دانیال نبی(ع) روبرو شد که مردمان محلی برای طلب باران در زمان خشکسالی، آن را بیرون آورده بودند. از مردم خواست تا درب تابوت را باز کنند، مردم گفتند چیزی که بدرد شما بخورد در آن نیست.

اما به دستور او درب تابوت گشوده شد و در آن با پیکر مومیایی پیرمردی مواجه گشت. از مردم حال این پیرمرد را پرسید به او گفتند که این جسد دانیال است و هر گاه ما احتیاج به باران داشته باشیم جسد ایشان را بیرون می‌آوریم، با او به درگاه خدا دعا می‌کنیم و باران می‌بارد.

ابو موسی اشعری به عمر، حاکم وقت نامه نوشت و از او در خصوص نحوه برخورد با پیکر این مرد بزرگوار و نورانی که به پیغمبر باران نیز معروف بود، سوال کرد. عمر از شناسایی حضرت دانیال(ع) عاجز ماند و خبر به امام علی(ع) رسید و حضرت فرمودند: «جسد را طبق موازین اسلام غسل و کفن کرده و در پایین همان محل، زیر نهر آب دفن کنید».

دفن رو به کعبه

بعد از دفن ایشان به شیوه مسلمانان، مسیر رودخانه را تغییر و از روی قبر دانیال نبی(ع) عبور دادند تا آب نگهبان قبر از دست دشمنان باشد. مردم منطقه این آب را مقدس می‌دانند. بعد از رسول مکرم اسلام(ص)، دانیال نبی(ع) تنها پیامبری است که رو به کعبه دفن شده است.

سفارش ائمه‌اطهار(ع) به زیارت قبر حضرت دانیال(ع)

آرامگاه دانیال نبی(ع) مورد توجه پیروان همه ادیان است و پیامبراکرم(ص)، حضرت علی(ع) و امامان دیگر زیارت قبر حضرت دانیال(ع) را بسیار سفارش کرده‌اند. رسول‌خدا(ص) فرموده‌اند: «هر کس مردم را به زیارت دانیال راهنمایی کند، من بشارت بهشت را به او می‌دهم». همچنین حضرت علی(ع) فرموده‌اند: «هر کس برادرم دانیال را زیارت کند مرا زیارت کرده است».

امام جعفرصادق(ع) نیز در مورد ایشان چنین فرموده‌اند: «او توسط خداوند مورد الهام قرار گرفته بود. او یکی از پیامبران بود و خداوند به او تفسیر رویاها را یاد داد. او درستکار و حکمتدار بود».

معماری آرامگاه دانیال نبی(ع)

آرامگاه دانیال نبی(ع) دارای گنبدی اورچین و دو پوسته است. این گنبد که در دوره سلجوقی ساخته شده در حدود ۲۰ متر ارتفاع و حدود ۵ متر قطر دارد. نمای داخلی بنا نیز دیوارها در قسمت ضریح آینه‌کاری شده و بقیه قسمت‌ها کاشی‌کاری شده‌اند. این مقبره دو حیاط دارد که در وسط حیاط اصلی‌اش حوض و در اطراف آن اتاق‌هایی برای استراحت زائران قرار داده شده‌ است.

سمت غربی آرامگاه پوشیده از کاشی‌کاری‌های ایرانی - اسلامی است و در سمت شرقی آن دو مناره به ارتفاع حدود ۱۰ متر در دو طرف قرار گرفته ‌است که قدمت آن‌ها به سال ۱۲۹۰ شمسی برمی‌گردد.

تخریب آرامگاه حضرت دانیال(ع) بر اثر سیل

در سال ۱۲۴۹ شمسی همزمان با سلطنت قاجارها، سیل ویرانگری آمد و باعث تخریب بنای آرامگاه شد. روحانی شیعه، شیخ جعفر شوشتری دستور بازسازی این بنا را صادر کرد و بنای کنونی به دست حاج ملاحسن معمار ساخته شد. استاد جواد معمار فرزند استاد حسن نیز در سال ۱۲۹۰ شمسی دو گلدسته بر آن افزود. در آن زمان ضریحی در مرکز ساختمان آرامگاه قرار داده شد تا بخش مردان و زنان نیز از هم جدا باشند.

آرامگاه دانیال نبی(ع) در فهرست آثار ملی

آرامگاه حضرت دانیال(ع) در استان خوزستان، شهرستان شوش، خیابان امام خمینی واقع شده است. این زیارتگاه به همراه تپه‌های باستانی شوش که روبروی مقبره دانیال نبی(ع) قرار دارد؛ در شهریورماه سال ۱۳۱۰ با شماره ۵۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و هر ساله گردشگران زیادی را با مذهب و عقیده‌های متفاوت به سوی خود می‌کشاند.