حجت الاسلام مرتضی جوادی آملی در گفت و گو با عتبه نیوز با بیان اینکه در کنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام با رویکرد تمدنی عدالت و رفع ظلم، اصحاب مقال ومقام مباحثی را مطرح می کنند گفت: در پاسخ به اینکه حقیقت مشترک ادیان توحیدی چیست باید توضیح داد که این بحث بسیار پر دامنه است و مسائل زیادی را در برمی گیرد و باعث می شود که محورهای متعددی برای این بحث انتخاب شود.

وی افزود: جامعه جهانی در حوزه مسائل ادیانی می تواند با بررسی محورهای اصیل رابطه صحیح و الهی خود را تبیین کند و در این رابطه نقش امام رضا علیه السلام در دوران خود و پس از خود و تا امروز ادامه داشته و دارد گرچه شرایط حکومت ها اجازه نشر این محورها و معارف را نداد اما هنگامه ای که ایشان در عصر و روزگار خود ایجاد کرد همه ادیان را تحت شعاع علم و معرفت خود قرار داد.  

جوادی آملی تصریح کرد: امام رضا علیه السلام در همترازی قرآن سخن گفت و همانطور که قرآن در بحث انبیا الهی از عصر آدم تا خاتم حقایق آنها را آشکار و مباحث را مطرح کرد. هرکدام از انبیا باجهت گیری های خاص خود و نوع حضور در عرصه اجتماع بیان داشتند که مثلا عیسی روح الله چه کرد ابراهیم چه کرد و ... کاری که امام رضا (ع) کرد این بود که چهره درخشان نبوت و رسالت را در طول تاریخ غبار روبی و از حقیقت آنها را رونمایی و هرکدام را در جای خود تعریف کرد.

وی ادامه داد: متاسفانه تاریخ، سرگذشت انبیا الهی را آنگونه که باید نشان نداد و تنها قرآن بود که حقیقت آدم و نوح و سایر انبیا پاک و منزه معرفی کرد و افکار بلند الهی آنها را به درستی نمایان کرد و این کار عظیم وحیاتی رسول اکرم(ص) است.  ادیان الهی که در زمان پیامبر(ص) همدیگر را تکفیر می کردند پیامبر از طریق وحی این مسئله  را سالم سازی و اندیشه های تحریف را از صحنه دین و رسالت دور کردند و  این اقدام باعث شد انبیاء الهی در یک صف واحد قرار بگیرند و هرکدام مصدق دیگری باشد.

جوادی آملی تاکید کرد: قرآن گفت عیسی مسیح همراهی و تصدیق داشت نسبت با حضرت موسی و قرآن تراز عظیمی را ایجادکرد و تحریف را کنار زد و ادیان الهی را کنار هم قرار داد.

وی افزود: امام رضا (ع) در تاریخ خود در موضع وحی قرار گرفته و از با مردم در حوزه معرفت و علم سخن گفت و همه بزرگان ادیان الهی در حوزه مذاهب سر تمکین مقابل ایشان فرو آوردند. باید امروز آن جریان را احیا کرد و مناظرات و گفتگوهای بین ادیانی را زنده کرد.

جوادی آملی بیان کرد: همه شعار عدالت را می دهند اما تعریفی که براساس عدالت می شود یکسان نیست. ایت الله جوادی عاملی بیانی کمک کننده در این خصوص دارد که می گوید ما یک منابعی و مبانی و مواد داریم. مواد را از مبانی می گیرند و مبانی را منابع. عنوان عدالت بین همه مکاتب بشری مشترک است. ما از موادی حرف میزنیم که مبتنی بر عدالت است اما حقیقت عدالت چیست؟ اگر کسی حقیقت اشیا را نداند در موضعش نمی داند که‌ چیست. حقیقت حکومت های سیاسی و آمارهای اجتماعی کجا باید باشد؟ امروز جهان، حقایق هستی و جایگاه انسانیت را نمیشناسد. او را به عنوان موجود مادی معرفی می کنند وچون هدف غایی انسان را نمی شناسند انسان را در حد ماده و جهان ماده خلاصه می کنند و دنیا را آغاز و انجام هستی میدانند وتمام. آیا دنیا تمام هستی است؟ آیا معرفت بشری منتهی به حس وتجربه است؟ عقل جایگاهی ندارد؟ معرفت عقلی در عرف معرفت نباید جایگاه داشته باشد؟ معرفت شهودی نباید جایگاهی داشته باشد؟ بشر چند نوع معرفت حسی، خیالی و وهمی را میشناسد و به آن اکتفا کرده درحالیکه این سه معرفت حد معرفت حیوانی است، ‌ انسان از جایگاه عقل آغاز می شود و بعد به معرفت انسانی و شهودی و بعد معرفت وحدانی می رسد.